Antybiotyk

Adrianna, Filip |

substancja pochodzenia biologicznego (gł. od grzybów i bakterii), która w małych ilościach hamuje wzrost innych drobnoustrojów.

Przedawkowywanie antybiotyków często powoduje to, że bakterie się na nie uodparniają.

Pierwszy antybiotyk, penicylinę, odkrył 1929 roku A. Fleming.

Związki wytwarzane głównie przez grzyby i bakterie. Otrzymywane na skalę przemysłową metodą fermentacyjną lub syntetyczną.

Działają bakteriobójczo lub bakteriostatycznie. Wykazują działanie synergiczne (np. penicylina z neomycyną) lub antagonistyczne.
Do związków o aktywności przeciwdrobnoustrojowej należą także chemioterapeutyki. Są to preparaty uzyskane na drodze syntezy chemicznej, nie posiadające wzorca naturalnego.
Właściwości antybiotyków:
- substancje naturalne, biologicznie czynne
- wydzielane przez mikroorganizmy (bakterie, grzyby)
- substancje zwykle organicznego pochodzenia, z modyfikacją w celu podwyższenia „siły” działania
- związki selektywnie toksyczne dla drobnoustrojów
- działają na struktury drobnoustrojów, ale nie działają na struktury gospodarza
- stosowane w celu wyeliminowania patogennego dla organizmu gospodarza drobnoustroju

Ze względu na pochodzenie antybiotyki dzieli się na 3 grupy:
- naturalne antybiotyki – metabolity pleśni, grzybów, bakterii
- półsyntetyczne antybiotyki – produktem wyjściowym jest naturalny antybiotyk poddany modyfikacji
- syntetyczne antybiotyki – powstałe w wyniku pełnej syntezy i odtworzenia naturalnej struktury antybiotyku.