Cystatyna prostym testem na stwardnienie rozsiane

Marta Pieszko | 2006-03-05

Białko cystatyna występujące w płynie mózgowo-rdzeniowym może być pomocne w identyfikacji grup pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (MS) oraz w identyfikacji ludzi z wysokim ryzykiem zaburzeń autoimmunologicznych.

Badania przeprowadzili z Uniwersytetu Johna Hopkinsa.

Stwardnienie powoduje osłabienie, odrętwienia, utratę koordynacji mięśniowej, problemy ze wzrokiem, mową i kontrolą pęcherza. Choroba ta jest związana z uszkodzeniem osłonek mielinowych włókien nerwowych. Mielina jest substancją ochraniającą delikatne włókna nerwowe, pomaga również transmitować sygnały.

Badania te są o tyle ważne, ponieważ stwardnienie rozsiane w przeciwieństwie do innych chorób autoimmunologicznych atakujących własne tkanki, nie może być zdiagnozowane w wyniku prostego testu krwi. Ponadto istnieje wiele form stwardnienia rozsianego i testy laboratoryjne powinny je rozróżniać.

"Obecnie istnieje możliwość, że białko, które zidentyfikowaliśmy, 12.5 kDa cystatyna, może być stosowane do diagnozy MS, prawdopodobnie w jego najwcześniejszym stadium oraz również monitorować leczenie poprzez mierzenie jego poziomu w płynie mózgowo-rdzeniowym". – mówi Avindra Nath, profesor Wydziału Neurologii z Uniwersytetu Johna Hopkinsa.

Pracując z ludzkim płynem mózgowo-rdzeniowym naukowcy wykazali, ze 12.5 kDa cystatyna jest produktem rozpadu dużego białka o nazwie cystatyna C lub 13.4 kDa. Jest ona naturalnym inhibitorem enzymów, włączając w to katepsynę B. Katepsyna B z kolei jest powiązana z demielinizacją – destrukcją osłonki nerwowej.

Naukowcy dokonali swojego odkrycia stosują c technikę o nazwie SELDI (Surface-Enhanced Laser Desorption/Ionization) - spektroskopia czasu przelotu mas, która pozwala na odnalezienie jednego specyficznego białka w złożonej mieszaninie bazując na jego wadze. W ten sposób przebadano próbki płynu mózgowo-rdzeniowego od 29 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym lub z symptomami świadczącymi o zaczątkach choroby, takimi jak odrętwienie; 27 pacjentów z poprzecznym zapaleniem rdzenia kręgowego; 50 pacjentów chorych na AIDS (wirus może powodować niszczenie nerwów); i 27 pacjentów z innymi chorobami neurologicznymi. Naukowcy analizowali płyn mózgowo rdzeniowy zamiast próbek krwi, ponieważ wysoka koncentracja wielu białek w krwi może maskować białka, które są biomarkerami dla stwardnienia rozsianego.

12.5 kDa fragmenty cystatyny C pojawiły się w dwóch trzecich próbek pacjentów ze stwardnieniem rozsianym lub z symptomami stwardnienia.. Co więcej, chociaż całkowity poziom cystatyny C u pacjentów ze stwardnieniem nie różnił się od pacjentów z grupy kontrolnej (zdrowych), u pacjentów ze stwardnieniem wystąpiła większa dysproporcja między ilością 12.5 kDa a 13.4 kDa cystatyny C niż u innych pacjentów. Tak więc obecność 12.5 kDa może pomóc identyfikować pacjentów ze stwardnieniem rozsianym.

Źródło: Eurekalert!
http://www.eurekalert.org/pub_releases/2006-03/jhmi-apf030206.php

Komentarze

mar | 2007-01-29 00:00:00
szukam informacji na temat i o preparatach, środkach, dietach, czegokolwiek co mogłoby w jakikolwiek sposób lub stopniu spowodować "regenerację" mieliny. dot. zespołu Gallana-Barego polineuropatia wieloogniskowa