Metoda otrzymywania genetycznie zmienionego wirusa grypy
Kasia Kuleszewicz | 2005-11-05
Próbując ubiec pandemię grypy, światowi producenci szczepionek ścigają się z czasem i nadciągającą katastrofą. Teraz dzięki nowej technice produkcja niewirulentnych wirusów wykorzystywanych do produkcji w dużych ilościach szczepionek przeciwko ptasiej grypie jest bardziej efektywna i łatwiej osiągalna. Technika jest szczególnie istotna w momencie przygotowywania się rządów światowych do zapobiegania pandemii ptasiej grypy.
Naukowcy z Uniwersytetu w Tokio i Uniwersytetu w Wisconsin-Madison donoszą o nowej metodzie uzyskiwania genetycznie zmienionych wirusów grypy. Wirusy wyprodukowane w laboratorium, których geny są tak manipulowane, aby pozbawić ich wirulentnej natury, są umieszczane w kurzych jajach w celu produkcji szczepionek, które będą przygotowywać układ immunologiczny człowieka do rozpoznawania i zwalczania dzikiej formy wirusa rozprzestrzenionego wśród ludzi w pandemii czy epidemii.
Opisano jednak ulepszoną "odwrotną genetycznie" technikę, która ułatwi produkcję wirusa w małpich komórkach nerki, które niczym małe fabryki mogą produkować miliony kopii rozbrojonych wirusów, używanych do produkcji szczepionek ochronnych.
W naturze, wirusy przekierowują reprodukcyjną maszynerię zainfekowanej komórki tak aby produkować nowe cząstki wirusa, które będą infekować inne komórki, w których także będą przejmować kontrolę i dalej się namnażać. Producenci szczepionek używają linii komórkowej z nerki małpy do produkcji niewirulentnych wirusów, które służą jako „surowy” materiał do produkcji szczepionek. Pierwszy raz technika ta została opracowana przez grupę naukowców pod kierunkiem Yoshihiro Kawaoki, wirologa z Uniwersytetu w Wisconsin-Madison w 1999 roku. W technice tej zredukowano liczbę wektorów plazmidowych potrzebnych do przenoszenia genów wirulencji do komórek małpiej nerki, które posłużyłyby w produkcji wirusowych cząstek używanych przy produkcji szczepionek. Redukcja ilości plazmidów powoduje wzrost efektywności produkcji (namnażania) wirusa.
W porównaniu do innych typów komórek, które nie nadają się do produkcji szczepionek, wprowadzanie plazmidów do komórek nerki nie jest łatwym zadaniem, mimo iż te potencjalnie nadają się do tego celu. Małpie komórki nerek są rutynowo używane do produkcji początkowych szczepów wykorzystywanych do produkcji szczepionek, ponieważ nie stwierdzono w nich żadnego czynnika infekcyjnego ani działania kancerogennego.
Zastosowanie nowego systemu pozyskiwania wirusów do szczepionek może być bardzo korzystne w sytuacji dużej patogeniczności wirusa ptasiej grypy.
W momencie pojawienia się szczepu o wysokiej patogenności (np.wirusa ptasiej grypy), producenci szczepionek muszą na nowo dopasować swoje szczepionki, ponieważ za każdym razem wirus jest „inny genetycznie”. Takie dopasowywanie może trwać miesiące w zależności jak szybko nowy szczep zostanie zidentyfikowany, pozbawiony wirulencji i namnożony w laboratorium w celu produkcji szczepionki ochronnej.
Nowa technika zapewnia gotową generację początkowych szczepów wirusa, które istotne są w tłumieniu rozprzestrzeniania się grypy.
Źródło: University of Wisconsin