Mikrosatelity

Adrianna |

Sekwencje mikrosatelitarne (STR – short tandem repeats) to sekwencje zawierające od 10 – 50 powtórzeń motywu o długości do 6 par zasad.

Mikrosatelity mogą występować jako powtórzenia sekwencji identycznych np. (AAAGT)5, lub w formie podzielonej krótkimi wstawkami składającymi się z kilku nukleotydów np.
(AAAGT)5TCG(AAAGT)5CTGA(AAAGT)5. Istnieją także mikrosatelity złożone jako ciąg dwóch lub więcej typów motywów powtarzających się np. (AAAGT)5(ATG)3(AAAGT)5(ATG)3.

Mikrosatelity występują z dużą częstością w genomach eukariotów. Poszczególne rodzaje mikrosatelitów występują z różną częstością u różnych gatunków.

Częstość mutacji w tych sekwencjach jest niewielka.
Szczuje się, że sekwencje typu mikrosatelitarnego występują w genomie człowieka średnio co 6 tysięcy par zasad.
Zdecydowana większość mikrosatelitów należy do zaledwie kilku typów:
- (A)n
- (AC)n
- (AAN)n
- (AAAN)n
- (AG)n
N – oznacza dowolną zasadę, inną niż adenina.

Funkcje mikrosatelitów nie są do końca poznane. Wiadomo, iż ciągi sekwencji polipurynowych lub polipirymidynowych mogą przyjmować konformacj inne niż B-DNA, co umożliwia wiązanie białek jądrowych.

Jednoniciowy DNA zawierający sekwencje trójnukleotydowe bogate w CG tworzy struktury szpilki do włosów. Powtórzenia (GT)n mogą mieć istotny wpływ na tworzenie struktury chromatyny, oraz odgrywać rolę tzw. "gorących miejsc" w rekombinacji. Obecność tych sekwencji może mieć istotny wpływ na częstość zachodzenia tego procesu.